Ματεθελοκοιλοδουλία ποιητού(τμήμα 1ο)

Εκεί που σβήνουν τα κεριά
και τερματίζονται τα όρια
(δεν έχω άλλα περιθώρια
για πειράματα χωρίς καρδιά).

Δε 'χρειαζόταν να σου γράψω
(έπρεπε τα ώτα σου να ράψω).
Δε με 'δέσμευεν ο ουρανός
(εάν και ήμην τόσο σκοτεινός).

Την πίστι δεν επρόδωσα ποτέ
μα ήθελες μετακινήσαι όρη.
Σάτυρος ανεγεννήθη με ''Καλέ
κ'εσύ,τι τού 'πες μες 'στο κατωφόρι;''.

'Στα σπάργανα
'Πάγωσεν αβέλιος και νέφος
εγκατέσπειρεν το θείο βρέφος.
Εξωρκίσθηκα να μην 'ξαναζητήσω
τίποτα ποτέ για να σιγήσω.

Κάν'εσύ το πρώτο βήμα
πορευόμενοι 'στο μνήμα.
Όλως σου τυχαίως,μια στιγμή
μονάχα ήσαν πού 'γινε τροφή.

Το μέλλον διεκδίκησα μ'εσέν'
αλλά μου έλεγες ''Δε βλέπω,πια,κανένα.''.
Κατ'απόλυτο βαθμό με μουσικές του κόσμου
εξωπαρωθούμενος και γεύσι μόνο δυόσμου.

'Κάθησα και 'μέτρησα τι έχω
για να λες πως δε με 'θέλεις άλλο.
Θα του φθέγγεσαι,θ'αποφαινόμεθα
και,ίσως,'λίγο both και να πλανώμεθα.

Φυλλομετρώ 'ξανά τι δεν κατέχω.
Μείνε με το πάθος(έχω τη Ζωή).
Θ'αρνούμαι όσο 'θέλω και θ'απέχω
για να 'δης το πόσον ήμουν 'λιγοστή.

Θα περάσουνε τα χρόνια και θα λες
επακριβώς πού ήσουνα(και απαιτούσες μόλις 'χθές).
Διαπορώντας για το τίποτα,μες 'ς τες σκιές
επέστρεψα 'στη Μαριγώ που κατακαίεται (ο κα-)μπινές.

Πολλάκις 'στο Χωριό
Την ερμηνεία κάνε,δώσε ρεσιτάλ,
κρεσέντο εξηγήσεων προς το Ρετάλ'.
Χωρίς να βλέπω θα σ'ακολουθώ
(εάν και 'βούτηξα μες 'στο κενό).

Τακτοποιήσου,'κεί,'στα Ξένα
και θα μου χαρίσης και την κτένα.
Δε θα στείλω πάρα μια πυξίδα
για να δείχνεσαι πυγολαμπίδα.