Ματεθελοκοιλοδουλία ποιητού(τμήμα 2ο)

'Στο μέλλον που θα με κοιτάς

θα έχω φύγη διακοπές.

Θα 'ρθής 'ξανά για να πονάς

μα θά 'χω πάη Αλυκές.

Θα κρύβομαι για να το 'δης

το πόσο really by plane.

Άσπρισα 'στον ήλιο μ'ένα pain

on the neck και σκάζοντας με rain.

Έψαχνες ν'ανεύρης του κακού το αίτιο

(δαιμόνιο που θα σε κυνηγά για πάντα).

Θά 'σαι πορσελάνινη μες 'στο βαζάκι και την τσάντα,

εορτάζοντας μιας απουσίας την Επέτειο.

Έμπλεξα με τη Britannica

και 'μελετούσα το Γρηγόριο

χωρίς καρπούς(κανένα όριο

και φρένο χύνοντας με μάνικα).

'Ζήλευες που είχες τον αντρούλη.

'Γύριζα εδώ κ'εκεί για να σου 'πω

τι πούστ'ειχές εγγύς γνωρίση

πλάι 'στην τουλούμπα και τη βρύση.

Ανενδοιάστως,δίχως ενοχές

θα σε αφήσω για να 'βρης τη λύση.

Έψαχνες μετά μανίας με κραυγές

και μαγικές εικόνες ότι φθάνεις 'στο Παρίσι.

Ανήκουν όλα προς το παρελθόν.

Και μη φαντάζεσαι πως με αγγίζεις.

Μια πνοιή ανέμοιο μακάρι των Σοφών

που θα παρέλθη για τα κόκκαλα που 'βρίζεις.

Ήταν Ποιητής.Εσύ χωριάτης.

Του Βορρά λαθρεπιβάτης.

Μ'ενα όφωνον επί της πλάτης

για τες Μακαρίους προς Ελάτης.

Πάρ'την περιφέρεια για να γελάσουμε.

Τι θα κερδίσουμε αλλά και τι θα χάσουμε.

Δε 'γέλασα ποτέ.Και 'σύ διαπορούσες.

'Κερασμένη τέρψη(σόλες και πατούσες).

'Τρελάθηκα 'στον έρωτα

μες 'στα βουνά και τα λαγκάδι',

ανανεώνοντας τα λάδι'

αγγίζοντας Αχέρο(ν)τα.

Μία δούλα για βελάκια.

Μια τρυπούλα με σορτσάκια.

Θα χαθής οπώς οι άλλες

πού 'χες διώξη τις προάλλες.

Αστειρεύτου γνώσεως πηγής μπουμπούκα

με το γνώριμό της τηλεβόα(τη ντουντούκα)

για να κράζη πως κατέχει τη Σοφία

(Έρημη 'στον Κόσμο και γεμάτη αμαρτία).

Όταν κλείσης,θα σου μείνη.

Θα το 'δης και 'στην πορεία.

Μια ολόκληρη στιγμή δεν έβλεπα καμμία

(όμως σού 'λειψεν η σκοτοδίνη).

Δε με ήθελες και απορούσα

τι σου έλειπε να φορεθή.

Συνήθισα με άνδρα που 'κοιτούσα

το φλυτζάνι να σου 'ξαναπή.

By cordially

Απείχες.Έριξα Λευκό
(το άκυρο παρωχημένο).
Εκαθήμην με Βραστές μες 'στο Χωριό
να περιμένω μόνον τρένο.