Μ'ένα μου χονδρό τσιγάρο
σημειώσεις μου παπυρικές
να ταξιδεύουν 'στον πλανήτη.
Στιγμιότυπα 'σε κάρο
που το σέρνουν βόδια 'σε κομήτη
που 'πεσε με φόρα σήμερα και 'χθές.
'Θέλει βάψιμο το 'σπίτι.
Σκάψιμο αιώνων 'στο γιαπί
για θησαυρούς από παιδί
με συντροφιά σπουργίτη
που 'πεσε από φεγγίτη.
'Στο 'μικρόκοσμον,εδώθε,να παλεύω
μήπως ρίξω τουφεκιά,χειροβομβίδα
και 'στο φως του φεγγαριού να ζωντανεύω
μνήμες και εικόνες μόνη μου ελπίδα.
Το μυαλό κουρκούτι,
επονείδιστο το σώμα
υποφέρω 'σ'ένα κώμα
που μου έγινε μπαρούτι.
Πόσους πνεύμονες πρασίνου να επισκεφθώ
το τέλειο βιβλίο μου του κόσμου για να γράψω
'σε δυο πέτρες τ'όνομά μου χάραγμα διαχρονικό
ν'αφήσω και το στόμα όλων μια για πάντα για να ράψω;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου