Νέα εσοδεία 'στην ανατολή μιας νέας 'μέρας ροδαλής

Πικραμύγδαλο ζωή και τα κεφάλια όλα μέσα,
συντροφιά με το βιβλίο και με το μπουχέσα
διαρκώς από `δικούς του(τραγωδία)να ζητή
λεφτά με φίλους και γνωστούς για να τα πιη..

Παρέα με το Φάνη
συντροφία με Αρτέμη
πίνοντας μες 'στο ντουμάνι
τρώγοντας αυγά με παντεσπάνι
ροκανίζοντας το χρόνο με κοκκινολαίμη.

Πηγαία συναισθήματα 'στην άκρη
άκανθοι και ρόδα μου μαζί
'στα σύννεφα χαμόγελο και δάκρυ
'πέσαν φευγαλέα 'στη ζωή.

Απέρριψα τα σύννεφα 'στη γη
'βασίλευσε ο ουρανός και πάλι
'στο αμμώδες και ωραίο περιγιάλι
για να 'βρω μια καρδιά και την ψυχή.

'Δέσμευσα το χρόνο,
έγραψα την ιστορία
με χαλίκια 'στην πορεία
με πατέρα μου τον Κρόνο.

Για εσένα
Θ'απαγγείλω λόγια 'μετρημένα
θα χαθώ 'στον ήλιο μου για πάντ'
αναγνωρίζοντας καλά 'στην πένα
πως,αν χάσω,θα κρατήσω μια μπαλάντα.

Έψαλα 'περήφανα τον ύμνο
και 'ξημέρωσα κοντά σου
συνοδός πολυτελείας
ταξιδιώτης του απείρου προς τη Λήμνο
πέφτοντας 'στην αγκαλιά σου
για τα 'μάτια μιας κυρίας..

'Ξημερώματα δεκάχρονου με τα μηνύματα
με ζήλεια,περιέργεια και φαντασία,
σπαζοκεφαλιά διαλύοντας με τέτοια βήματα,
μιας λεωφόρου,άλματα σωστά μνημεία.

'Τραυμάτισα με ρίμες
τις αθώες μνήμες.
'Πλήγωσα τον εαυτό
που είχα 'στο χωριό.

Έψαχνα τη λέξη
για να δρέψω τον καρπό
μαζί μου για να παίξη
και τον έρωτά μας να χαρώ.