'Στην Όλγα

α.Λάφυρο μοναδικό και ανεκτίμητο για τη 'δική σου χάρη
   ο πτερόεις έρωτάς μου κάτω απ'το απαλό μου μαξιλάρι.
   'Μισοάδειο και 'μισογεμάτο το ποτήρι μου αυτό για 'σένα,
   ονειρεύεται να επιστρέψης μες 'στην αγκαλιά μου με τα 'μάτια ξένα.
β.Πολύ ενέγραψα εγχάρακτα
   τη θέση μου καλά 'στη γη
   με όνειρ'αδιατάρακτα
   που βασιλεύουν 'στη Ζωή.
γ.Παρευθύς,εδώ,παράκαμψε τα όσα,μόλις,τώρα,είδες
   και,μαθαίνοντας να συναρμολογής,πια,μάταια,τις/με βίδες,
   φ ύ γ ε και προσπέρασε για να σωθής πραγματικά και να γνωρίσης
   όσα 'πόθησε αληθινά η τρυφερή καρδιά σου,προλαβαίνοντας να μοιρασθής,να ζήσης.