Ατίμητη ζωή

Μούσα και γοργόνα 'στο χαρέμι,
δεσποινίς και ώριμη 'στο μπάνιο,
με φτερά μου να πετάς το γκέμι,
μες 'στο φως περιχυμένη το ελλάνιο.

Με Γερμανό να βλέπης τ'άστρα,
με το Γάλλο να γκρεμίζης κάστρα.
Πότε 'στο Μανχάτταν 'σε ουρανοξύστη
πότε 'στ'Όρος να σου 'βγαίν'η πίστη.

Το Θερμα'ι'κό
Ήθελα να 'πω τον τελευταίο λόγο.
Ήθελα να 'δω τον εθισμό 'στο τζόγο.
Ούτε πρώτη ούτε τελευταία
που το χρόνο 'γέμιζες με θέα.

Αντιστροφή των εποχών.
Οπισθοδρόμηση των λέξεων.
Ανέμελη βροχή κρουνών
'στη σφαίρα των κακίστων έξεων.

Το σύστημα δουλεύει
και η μηχανή γερνά
με κάποια που παιδεύει
τόσο και σε προσπερνά.

Έγραφα τα υστερνά,
κατέπιπτα 'σε τοίχο,
άκουγα βαρύ τον ήχο
ν'αποπνέη τη λαλιά.

Πόντια,'στο διάστημα,
που ύψωσες ανάστημα,
'στον ουρανό με είδες,
φρούδες κάνοντας ελπίδες.

Διαυγής ο νους
με χείλη ξένα.
Εγγονός μα και παππούς.
'Μιλώντας 'στον Κανένα.