Αυτοπροσωπογραφία

Ήσουν διαρκώς αμφισβητίας
και διήγες βίον έκλυτον συνήθως
που ορίζουν οι πολλοί ως λίθος
'στην καρδιά και θορυβώδης επαγγελματίας.

Έψαχνες λυδία λίθο
και χαζογελούσες δηκτικά
σαν όλα 'στη ζωή να ήταν
φαστφουντάδικον ''Ορεκτικά''..

Τα πάντα εγκατέλειψες για τ'όνειρό σου
όλα έδειχναν πως είσαι τρωκτικό του δημοσίου
μολονότι απουσίες 'μάζευες από τους υπευθύνους του σχολείου
κάνοντας το μάγκα και νταή ακόμα και 'στο 'ντύσιμό σου...

Διάβαινε αν έχης τύχη,
πρότρεχε αν 'βρήκες ταίρι
που ζωή καινούρια θα σου φέρη,
ανεβάζοντας πολύ 'ψηλά τον πήχυ.

Οι ρίμες διαδέχονταν η μια την άλλη,
τ'αφιλόξενά μου βράδια τις ημέρες και τα μεσημέρια
σπέρνοντας την αμφισβήτηση με το γεμάτο μου μπουκάλι
κάθε χαραυγή που έμοιαζ'εφιαλτική,προς άγνωστα λημέρια.

'Πίστευσα,ο αφελέστατος,εγώ,'σε μιαν απάτη,
τη ζωή μου εμπιστεύθηκα 'στην ανομία
με το κράτος διάτρητο και τον εγκέφαλο 'σε τρικυμία
να πορεύεται ομιχλωδώς ολοταχώς προς τον Ευφράτη.