Παρα-πομπή

Έστυψα την πέτρα
για να πάρω μέτρα
για να 'δω το Χάρο
να πετάη σαν το γλάρο.

Ήμουν περιπετειώδης 'στην απόλυτη σκιά.
Δεν έβλεπα ποτέ 'μπροστά μου φως.
Αργόμισθος ο θάνατος εκεί,'στα χαμηλά,
που μ'έσυρε της νιότης ο ανθός.

Για τα υψηλά 'γεννήθηκα
'στον κόσμο που αρνήθηκα
και μ'αίμα κρύο που 'πικράθηκα
για χρόνια 'στα ντουζένια μου σα 'χάθηκα.