Με πόνο εγκατέλειψα τα τελευταία λόγια-Φθείρουσιν ἤθη χρήσθ' ὁμιλίαι κακαί

Ήταν γλώσσα αιχμηρή
με τέτοιο δόλιο σκοπό,
διψώντας,όμως,για ζωή
και για υπέρτατο Θεό.

Σκαρφαλώνοντας 'στην Όσσα
είδα 'μαγεμένα πλήθη
να προτάσσουνε τα στήθη
και να δείχνουν συνιστώσα.

Μάχη περί την ουσίαν,
πόλεμος ο κατ'ουσίαν
για μιας ηθικής την αψεγάδιαστη ορμή
απέναντι 'σ'αιρετικούς και άλλους μια ζωή..

Ονομάζομαι Υάκινθος,
με αποκάλεσαν Ερωτικό,
μακράν διάκειται η Ζάκυνθος,
Ιθάκη,Κόρκυρα και κάθε τι ελληνικό.

Ψεύτικες ελπίδες,ψεύτικ'όνομα
και κατ'ευφημισμόν,κατ'όνομα,
τις πρώτες καθορίζοντας αρχές
μες 'στα χαλάζια και τις συννεφιές.

Αμβλύνοντας τις αντιστάσεις
με τρεμάμενα τα πόδια,
'κουρασμένος,κάνοντας διατάσεις,
φέρνοντας πολλά εμπόδια.

'Στο δρόμο για τον Αναστάντα,
'στο κελί για τον Εσταυρωμένο
κάθ'ενιαυτό και πάντα
λύτρωση να περιμένω.

Βαδίζοντας ευθεία
'κήδευσα το Δία,
υποσχόμενος μια λεία
'στην επιδρομή με το Γοργία.

Ώρα δύσκολη πολύ να λες
πως δε 'δυστύχησες εχθές,
τον ήλιο πως δεν είδες
κ'έμεινες χωρίς ελπίδες.