Ασθμαίνοντας ταχυπαλλόμενος εξ ίσου προς μια γνώση που αναγεννά

Φιλότητος τα πάθη
'σ'ένα όνειρο που πλάθει
έμαθα καλά κι'εξιστορώ
εκείνα που κεντρίζουν το μυαλό.

Μετέφερα με τη μελάνη
όσα μου,πιστά,βυθίζουν
'σε δωμάτια που ψιθυρίζουν,
εστεμμένα με στεφάνη.

Πάντ'αναποδιές
γεμάτες με καφέ,
'χυμένες και αυτές
'στην ασημί BMW.

Κυματιστές αντικριστά πολλές εκρήξεις
'σε ζωή φυγής εξαπλωθείσα 'στη σιωπή
χωρίς ψιμύθια και βόμβες για να ρίξης
αποστέλλοντας(μιχθήτω γαία τω πυρί..).

Αριστούργημα τιγρέ
'στο χείλος μιας αβύσσου.
'Ντύσου,'βγές και λύσου,
παίξε με τους κυριλέ.

'Λύθηκε ο κόμπος,
έσπασε ο πάγος
μες 'στο Πόρτο Λάγος,
φαλακρός και γλόμπος.

Άφησα κληρονομιά
ιδρώτα,αίμα,πνεύμα.
Πολεμώντας 'στα χαρτιά,
μυρίζοντας το νεύμα,
γέρικο που 'στον αιθέρα
θα με στέλνη κάθε 'μέρα
και θα σιγοψήνη έαρος κρουνό
ανθοστολίστου δόξης για Θεό.

Με τους νεκρούς,αυτούς που έμελε 'νωρίς να ζης
νεκρός κι'εσύ,μαντεύοντας,θα ευτυχήσης.
Θ'αντικρίζης πακτωλό χρημάτων(δις και τρις)
και την ικμάδα σου θα χαραμίσης.

Σημαίνοντας το σιωπητήριο
η γλώσσα 'λύθηκε με το μυστήριο
του σώματος που με καθοδηγούσε
και 'στο τέλος διαδρομής παρακινούσε.

Τάσεως διακεκομμένο ρεύμα 'στην ταράτσα,
τρώγοντας από Σερρα'ι'κό μπουγάτσα
και απλώνοντας τα ρούχ'από μπουγάδα
για να βοηθήσω στρατιώτες 'στην Ελλάδα.