Θυμού και ῥέι-τζου(ύ)ζ(-ς)(-σιζ) αξημέρωτος αβελτερία μέτα των πολλών

Τελετουργία ιερή

για ελαφίνα ζωηρή

που έσφιξε το καστανό γ(ι)ατί

με τα μαλλιά τριανταπέντε μέτρα

μόνο συνεγείροντας βουνά με Πέτρα.

'Ρώτησα τη Συριζαία

να μου 'πη τι προηγείται.

Νους και ηθικόν ακμαία

τώρ',αμέσως,που καταζητείται.

Μην κοιτάς τις παρδαλές.

Ενδύεσαι με τα φτερά της ενοχής.

Αγέρας γίνε μου και 'πές

τι 'θέλεις τώρα,'καυλωμένη,να μου 'πής.

Επί της προσγειώσου γης

κι'εγώ από τον ουρανό

θα στέλλω άρωμα ζωής

(η ευκαιρία προς γιατρό).

Γαζ-έλα,έλα να με 'βρης.

Και ανοικτά σε προκαλώ.

Ξεντύσου,φόρα και σταυρό.

Αλλιώς,'πανδρεύσου να σωθής.

Ενδέχεται και να ζηλεύης.

Ίσως να φθονώ.Καμία σημασία.

Δε με νοιάζει που χορεύεις.

Τώρα 'ζούσα μόνο με τη φαντασία.

'Λογιζόσουν είχες οπτασία.

'Μαγευόμουν μες 'στη μαρμελάδα.

Είχα τους Συμμάχους 'στην Ελλάδα.

Με 'γοήτευαν τα πλοία.

'Μαλάκωσε πολύ ο κώλος.

'Σφίξαμε και τα λουριά

και νά 'σου όλα τα παιδιά

της παραλίας και ο μόλος.

Έβαζα τους λογισμούς για να σιγήσω.

Είχες αγωνία και αγχώδης να με 'δης.

Δε θά 'τρεχα κοντά σου(και ας σβήσω..).

Άνδρες και γυναίκες 'κολασμένης απειλής.

Σύρ' γαμήσ' δε 'θέλω άλλο.

Θά 'βρω μια καλή να σου ταιριάζω.

Είδα φως και 'βγήκα και αλλάζω.

Έχω βάλη το Μεγάλο.

Όλ'αγκύλες,όλα παρενθέσεις.

Κόμματα 'χαμένες υποθέσεις.

Οι τελείες διεγράφησαν αυτόματα

συνέχεια ταξιδεύοντας αόμματα.

Κι'εσύ 'καθόσουν μόνη 'στην Υποδοχή.

'Ζητούσ'από υπάλληλο παραγγελιά

ν'αγγίξω τα κατάξανθα σγουρά μαλλιά,

φωτιά και λ(χ)άβρα δίχως,πια,υπομονή.

Δεν ήθελα να σε πληγώσω.

Μα μου ήσουνα για πίπες.

Με δυο-τρεις(αιδοίου)τρύπες.

Κάνε με να σε σταυρώσω.

Δεν είχα τρόπους άλλο.

Ήσουνα παντού εντός μου.

Έχασα 'ξανά το φως μου.

Πες μου,τώρα,τι να βάλω.

Έλιωσες κοντά μου.

Για εσένα το χωνάκι.

Άκου την καρδιά μου.

'Παγωμένο το κεράκι.

'Βίωνα χαροποιό τον πόνο

και ας 'πέθαινα 'στο χρόνο.

Απαιτούσες νεκρανάσταση

για μία δωρεάν παράσταση.

Έγραφα να μελετήσης.

Άσε,τώρα,τα πολλά.

'Κουράστηκες απλά

να ψάχνης για να χύσης.

Ό,τι γράφω,παραδίνεται.

Και όποια πάρη Χάρος.

Της Αλεξανδρείας Φάρος.

Ό,τι νά 'ναι.Δε συγκρίνεται.

Με χλωρά και με ξηρά

μια υγρασία η καλλίστη.

Απ'το κινητό σου σβήστη

να σε πάρη αγκαλιά.

'Πήρα την πολύχρωμη κορβέττα

και την έκρυψα βαθειά μες 'στην μοκέττα

για να μην τη 'δης και 'ξενερώσης

και 'στο φίλο σου να με καρφώσης.

Μελανάκια για το χρήμα

προχωρώντας βήμα-βήμα

και δυο πένες πτερωτές

για να δεσμεύσω τις ευχές.

Την αναπνοή σου κράτησε,

τους φίλους α-παράτησε

και τρέχα να με συναντήσης

μήπως,πια,κι'εσύ γαμήσης.

Σε 'μισούσα

μα 'κρατούσα

το καλύτερο

(ταχύ-π-τερο
από περίπτερο)
προς Τέλος.
Έλος.
Βέλος.
Βέλος.
Έλος.
Σκ-έλος.

Για να χαράξη
Σπάσε τ'αποστήματα
(πανάθλια συστήματα).
Μελέτα,γίνε ώριμος,σοφός
κ'επίστρεφε 'στο πρώτο φως.