Συνεπείας τόνοι-συνεχείας κόμματα

Τα 'πήρα όλα 'πίσω.
Σχόλιο δε μου ανήκει.
'Ξέχασα το τι θ'αφήσω
και 'μαζεύθηκαν οι λύκοι.

Πάλλευκος,αμνάς,
μια έλαφος της πλάσης
που καλείσαι να ξεχάσης
(πάλι να γελάς).

Δε 'ζητούσα μάγους
μα για 'Σένα ρομποτάκι
έγινα με τράγους
που περίμεναν δωράκι.

Δυο τα χείλη,
μία η καρδιά
που έκατσε 'στ'αβγά
'στη χάρη του Απρίλη.

Δεν έγραφα για 'Μένα.
Εξουσία είχαν άλλοι.
Σ'έπινα με το μπουκάλι
με τα μίλια 'νωτισμένα.

Τώρα 'θές πολλά.
Τι να σου δώσω άλλο;
Τόσα τα κιλά
που σε χορεύω μ'ένα μπάλο.

Φοβίες είχες,ψυχολογικά
μα,τώρα,'πορευόμουν 'στα τυφλά
(το Rendez-vous μετά ψυχώσεως που θα συζητηθή)
με πυρηνέλαιο και δάκτυλο μες 'στην πληγή.

Πότε 'ζούσα με photo
και πότε λούσα και π(ι)οτό.
Ξανθούλες,τότε,'μυγδαλιές
που έσπευσαν να σε ζητούν(τι θες;).

Δε 'μιλούσα 'σε Κανένα.
Τείχη έστησα και μέσα τοίχοι
(και μ'εσένα να ζηλεύης-'νύχι
που ξεθώριασε για 'μένα).

Διαφορετική σκοποθεσία.
Τρέλα,έξεις,αλητεία
μέχρι να φανή 'λιακάδα
'στην ακύμαντη Ελλάδα.

Ultra
Ό,τι,πάλι,και να λές,δε με αγγίζει.
Ό,τι και να 'πω,εκείνο και αυτό,δε σ'ενδιαφέρει.
'Βίωνα το πλύσιμο με Ava μπόλικο και Ferry.
Για τα σύνορα 'θυμιάτιζα(συμφέρει!).
'Στην ανία και πενία που θυμίζει.

Δε λυπούμαι και αδειάζω.
Μ'έρωτες που κατεβάζω
και προς ουρανοίς(τη 'βρίσκω
γούστα να σου 'βγάζω μες 'στη Disco).

'Μπορείς και ν'αγνοής
(και δε χρειάζεσαι
ζητωκραυγές στιγμής
και όπα-δε μοιράζεσαι..).

l(ll)a
Δεν είχα θέση και ποτέ.
'Γεννήθηκα 'στο χάος.
'Σ'έναν πόλεμο 'στο Λάος
τρώγοντας τη man-ιβέ'.

Προκαλείσαι που δε 'βγάζω κιχ.
Με τον αγέρα δώρου και φετίχ
για μυξοκλαίουσες παρθένες
και χαχόλια('κουμπωμένες).

Αγάπα-ς μόνο(δε χαρίζονται
τα κάστανα με τα καρύδια
-όλο ίδια και τα ίδια
που αναποδογυρίζονται..).

Κόκαλα και κρεμμυδάκια
για μοντέλες 'στα 'Σπιτάκια.
Για σπανιόλες και milf-Άρες
που τες 'πλήγωσαν οι ζάρες.

Διάλυσις.Κλειστό το μαγαζί.
Παράλυσις.Σε κλαίγουν οι Θεοί.
'Τερμάτισα το γύρο
κ'έπινα μια Zero.

Rainbow(με κοτσίδια).
Όλα τα κορίτσια ίδια
('βγήκαν απ-ευθείας τ'ακτινίδια
για τις κατσίκες και τα γίδια).

Μιας χρήσεως τα γάντια
για τη Δώρα και τη 'Νάντια.
Τόσο παιχνιδιάρες και τριπλά κλαμπόβιες,
νομίζοντας το ζουν(''Οι αιωνόβιες'').

Ζήσε με τους Μύθους.
Με κριθάρι και με σίτο
'γώ,φωνάζοντας το Ζήτω
(έγειρον και λίθους).

Για τις αμαρτίες των
Ό,τι και αν 'δης,απλώς εσύ δεν ακουμπάς.
Τώρ'άστους πέρα για να λένε.
Μες 'στα γάργαρα νερά θα κολυμπάς,
ευχόμενος να κλαίνε.